นิวเคลียสของอะตอมบางชนิดไม่เสถียร อาจเป็นเพราะพวกมันใหญ่เกินไปหรือพวกมันไม่มีความสมดุลของโปรตอนและนิวตรอน นิวเคลียสที่ไม่เสถียรจะสลายตัวโดยการปล่อยรังสีชนิดต่างๆ รวมถึงอนุภาคย่อยของอะตอมที่มีพลัง ตัวอย่างเช่น ในการแผ่รังสีบีตา นิวตรอนส่วนเกินจะเปลี่ยนเป็นโปรตอนและพ่นอิเล็กตรอนออกมา—อนุภาคบีตา—และแอนตินิวตริโน ด้วยโปรตอนที่เพิ่มขึ้น นิวเคลียสจะแปลงร่างเป็นธาตุอื่น
ถ้านิวไคลด์ซึ่งเป็นไอโซโทปเฉพาะของธาตุหนึ่งๆ
มีครึ่งชีวิตเท่ากับหนึ่งปี หลังจากนั้นหนึ่งปีก็จะเหลือครึ่งหนึ่ง อะตอมทั้งหมดของนิวไคลด์ที่กำหนดจะเหมือนกัน และครึ่งชีวิตหนึ่งปีหมายความว่าแต่ละนิวเคลียสมีโอกาส 50 เปอร์เซ็นต์ที่จะสลายตัวในหนึ่งปี หากไม่ลดลงในปีนี้ ก็จะไม่มีแนวโน้มลดลงอีกในปีหน้า อัตราต่อรองจะยังคงเป็น 50-50
ครึ่งชีวิตเป็นค่าคงที่สากล เนื่องจากตำราฟิสิกส์ทุกเล่มสามารถยืนยันได้ “ตั้งแต่รัทเทอร์ฟอร์ด เราถือว่าอัตราการสลายตัวเป็นแบบที่เป็นอยู่และไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงได้” เจนกินส์กล่าว
นักวิจัยใช้วัสดุกัมมันตภาพรังสีในการใช้งานที่หลากหลาย ซึ่งเป็นประโยชน์ในการทราบครึ่งชีวิตด้วยความแม่นยำที่เหมาะสม ตัวอย่างคลาสสิกคือคาร์บอน-14 ซึ่งใช้ในการหาอายุคาร์บอนของฟอสซิล โดยปกติแล้ว ครึ่งชีวิตของนิวไคลด์จะวัดได้จากการทดลองที่กินเวลาเพียงวันหรือสัปดาห์ แต่สำหรับนิวไคลด์บางชนิดจำเป็นต้องมีการวัดที่นานขึ้น
ระหว่างปี 1982 และ 1986 ทีมที่นำโดย David Alburger จาก Brookhaven ได้ติดตามกัมมันตภาพรังสีของซิลิคอน-32 ครึ่งชีวิตของไอโซโทปเป็นที่ทราบกันดีว่ามีอายุอย่างน้อย 60 ปี ดังนั้นนักวิจัยจึงจำเป็นต้องใช้เวลานานในการวัดด้วยความแม่นยำ
ในเวลาเดียวกัน ทีมงานได้ตรวจสอบตัวอย่างคลอรีน-36 คลอรีน-36
มีครึ่งชีวิตมากกว่า 300,000 ปี ดังนั้นกัมมันตภาพรังสีของตัวอย่างจึงแทบไม่เปลี่ยนแปลงเป็นเวลานาน และสามารถใช้ตรวจจับความผันผวนปลอมๆ ได้ นักวิจัยพบว่าตัวอย่างทั้งสองมีอัตราการสลายตัวที่แตกต่างกันไปตามฤดูกาลประมาณ 0.3 เปอร์เซ็นต์
ตัวอย่างถูกเก็บไว้ที่อุณหภูมิและความชื้นคงที่ ดังนั้นฤดูกาลที่เปลี่ยนแปลงจึงไม่มีผลกระทบต่อการทดลอง ทีมงานพยายามแก้ไขทุกวิถีทางเพื่อกำจัดความผันผวน แต่สุดท้ายก็ตัดสินใจเผยแพร่ผลลัพธ์ ไม่มีแล็บอื่นใดที่พยายามทำการทดลองซ้ำ และความผิดปกติก็ยังไม่สามารถอธิบายได้ “ผู้คนคงลืมไปแล้ว ฉันเดาว่า” Alburger ผู้เกษียณไม่นานหลังจากผลลัพธ์ออกมากล่าว
โดยที่ Alburger ไม่รู้จัก นักวิจัยจาก PTB ในเยอรมนียังพบการสั่นไหวทุกปีในอัตราการสลายตัวในการทดลอง 15 ปีกับเรเดียม-226 (สองปีซ้อนทับกับการทดลอง Brookhaven) ตอนนี้ Fischbach และการเปรียบเทียบของผู้ร่วมงานของเขาแสดงให้เห็นว่าการสั่นนั้นสอดคล้องกัน เกือบจะ: อย่างลึกลับ จุดสูงสุดและต่ำสุดของการสั่นทั้งสองดูเหมือนจะเปลี่ยนไปตามความเคารพซึ่งกันและกันประมาณหนึ่งเดือน
Alburger กล่าวว่าความสัมพันธ์ระหว่างรูปแบบที่เห็นในข้อมูลของทีมและของ PTB นั้นน่าเชื่อถือมาก “อะไรทำให้เกิดคำถามที่แท้จริง” ซึ่งตอนนี้นักฟิสิกส์นิวเคลียร์ควรตรวจสอบ เขากล่าว
Mohapatra ยอมรับว่าเอฟเฟกต์ดูเหมือนจริง แต่เขาเตือนว่าผลที่ดูเหมือนจริงมักถูกเปิดเผยในภายหลังว่าเป็นความบังเอิญทางสถิติหรือผลจากความบกพร่องเล็กน้อยในเทคนิคการวัด ถึงกระนั้น เขากล่าวเสริมว่า “มันน่าสนใจมากพอที่คนในแวดวงนิวเคลียร์ควรย้อนกลับไปดูข้อมูลเก่า”
Credit : ribeha.net
longchampoutletsaleonline.net
arcadecrafting.com
fofan.org
alyandajfans.com
halo50k.com
newcoachfactory.com
fascistgaming.net
shamsifard.com
authenticnationalspro.com
infamousclan.net
synergyfactor.net
