สเลทกล่าวว่าตัวละครอย่างมาร์เซลสามารถขยายความอาภัพของเธอในรายการสเก็ตช์ได้ แต่แล้วเธอก็ยูทูบ/A24Jenny Slateก้าวขึ้นสู่จุดสูงสุดของโลกในตอนนี้ด้วยผลงาน “ Marcel the Shell with Shoes On ” ภาพยนตร์สต็อปโมชั่นยอดฮิตที่ได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงรางวัลออสการ์ที่เธอแสดงและร่วมเขียน
บทร่วมกับ Dean Fleischer Camp และ Nick Paley แต่ในขณะที่นักแสดงตลกกำลังเพลิดเพลินกับ
ความสำเร็จ ของภาพยนตร์เรื่อง นี้ เธอก็ยังไม่ลืมความล้มเหลวที่ทำให้เธอเขียนมันขึ้นมา ในการให้สัมภาษณ์ครั้งใหม่กับThe Independentสเลทเปิดใจเกี่ยวกับประสบการณ์อันเจ็บปวดของการถูกปล่อยออกจากรายการ Saturday Night Live หลังจากผ่านไปหนึ่งซีซันในปี 2009 และความสบายใจที่เธอพบจากการจัดลำดับความสำคัญของโปรเจ็กต์สร้างสรรค์ของเธอเอง
“ฉันรู้สึกโศกเศร้าที่ต้องออกจาก ‘SNL’” เธอกล่าว “แต่มันก็ทำให้ฉันสูญเสียเสียงเฉพาะของตัวเองในฐานะนักแสดงตลกเพราะนั่นคือทั้งหมดที่ฉันเหลืออยู่”
การเพิ่มเสียงของตัวเองเป็นสองเท่าทำให้เธอสร้าง Marcel the Shell ตัวละครสต็อปโมชันที่น่ารักนี้กลายเป็นไวรัลอย่างรวดเร็วผ่านภาพยนตร์สั้นไตรภาคและชุดหนังสือสำหรับเด็ก ซึ่งปูทางไปสู่ภาพยนตร์ยอดนิยมเรื่อง A24 Slate ยอมรับว่าการได้ตัวละครอย่าง Marcel ในช่วงที่รายการ “SNL” ของเธอถูกจำกัดอาจทำให้เธอถูกคุมขัง เธอมีความสุขที่สิ่งต่าง ๆ ดำเนินไปในแบบที่พวกเขาทำ
“ฉันคิดว่าคนส่วนใหญ่คงเห็นด้วยว่าการพยายามเปลี่ยนแปลงบางสิ่งที่ควรยอมรับมีแต่จะทำให้คุณเจ็บ
ปวด” เธอกล่าว “โชคดีที่ฉันไม่ได้คิดถึง Marcel ตอนที่ฉันอยู่ใน ‘SNL’ เพราะฉันไม่คิดว่าเราจะสร้างหนังเรื่องนี้ถ้าฉันทำแบบนั้น แล้วเขาจะไม่ได้เป็นของฉัน เขาน่าจะเป็นของ NBC”สเลทยังคงทำงานในโครงการต่างๆ ที่ไม่ใช่สัตว์จำพวกมอลลัสก์ต่อไป แต่เธอก็ชื่นชมที่มาร์เซลส่วนใหญ่มีชีวิตอยู่นอกความเครียดในโลกแห่งความเป็นจริง เธออธิบายว่านิสัยที่อ่อนโยนและชอบหลบหนีของตัวละครนี้ทำให้เธอได้พักสมองจากการทำงานในโครงการเฉพาะอื่นๆ
“ในฐานะคนๆ หนึ่งและในฐานะมนุษย์ สิ่งสำคัญอย่างยิ่งที่จะต้องรู้ว่าตัวเองยืนอยู่จุดไหนและต้องการต่อสู้เพื่ออะไร การก้าวออกมาให้เต็มที่ก็เป็นเรื่องที่ยอดเยี่ยมเช่นกันในฐานะศิลปิน” เธอกล่าว “ความงดงามของ Marcel ในขณะที่ตัดต่อภาพยนตร์ เขาใช้วิธีการทางคณิตศาสตร์แบบเดียวกับที่ทำให้ “Pi” ประสบความสำเร็จ โดยพื้นฐานแล้ว ภาพยนตร์ทั้งเรื่องสร้างขึ้นเพื่อจุดไคลแม็กซ์ทางดนตรีที่เข้มข้น และอาโรนอฟสกีและกองบรรณาธิการของเขาได้ให้ความสำคัญกับการใช้คณิตศาสตร์เพื่อสร้างฉากโคลสอัพขั้นสุดท้ายอย่างพิถีพิถัน
“ภาพยนตร์ทั้งเรื่องเป็นการเคลื่อนไหวตั้งแต่ช็อตกว้างไปจนถึงช็อตที่กระชับและแน่นขึ้น” เขากล่าว “สิ่งหนึ่งที่เราทำคือ สำหรับไคลแมกซ์สุดท้ายที่นรกกำลังแตกสลาย มันมีโครงสร้างทางคณิตศาสตร์ เราบอกว่าเราจะตัดเฟรม 8 ครั้ง จากนั้นตัดเฟรม 6 ครั้ง แล้วก็ตัดเฟรม 4 ครั้ง… มันเหมือนกับการตีกลองสแนร์เพื่อเร่งให้เกิดการระเบิดในตอนท้าย”
ในที่สุด Aronofsky ก็พูดถึงความขัดแย้งที่ตามมาตลอดอาชีพการงานของเขา ตั้งแต่การแสดงภาพการติดเฮโรอีนอย่างตรงไปตรงมาของเขาใน “Requiem for a Dream” ไปจนถึงธรรมชาติที่สับสนของ “The Fountain” (ภาพยนตร์ที่เขาล้อเล่นทั้งที่เขาเองก็ไม่เข้าใจ) ไปจนถึงการใช้ชุดคนอ้วนใน “The Whale ” ผู้คนมี โกรธเคืองกับภาพยนตร์ที่เร้าใจของเขาเสมอ แต่ Aronofsky อธิบายว่าเขาไม่ได้ใส่ใจกับคำวิจารณ์เป็นพิเศษตราบเท่าที่เขายังทำสิ่งใหม่ๆ
“ฉันแปลกใจเสมอว่าผิวของทุกคนบางแค่ไหน” เขากล่าว “มันทำให้ฉันตื่นเต้นเมื่อสิ่งต่าง ๆ ผิดไปจากปกติในภาพยนตร์ของฉัน นั่นคือสิ่งที่ฉันมีชีวิตอยู่เพื่อได้เห็นสิ่งที่ฉันไม่เคยเห็นมาก่อน”
ดูการสนทนาฉบับสมบูรณ์ระหว่าง Aronofsky และ Levin เฉพาะ Indie
credit: lasixgenericnoprescription.net
universduflow.com
lesalternatifsdefranchecomte.com
fuengirolawireless.net
packersjerseysshop.com
hipoakley.com
tissagesdelaigle.com
genussmarathon.net
alfamotosiklet.net
cobayesdeloasis.com
jaromirklein.net
milkcantheatre.org
